aaaaaaa

Luuuduuuu!!!!!!!
Skończona kretynka ze mnie, no po prostu nic tylko głową w mur walić. Do licha wściekłam jestem na siebie, po prostu gdybym miała jaja to bym sama sobie przywaliła w twarz
Kurde, no po prostu uwierzyć nie mogę!

No poco było się wychylać, poco? Palić mosty za sobą znów mam ochotę czy co????

Nigdy nie umiałam się dogadać z W.  Po prostu, tak było i tyle. Długo mi to nie przeszkadzało. Po powrocie do Polski miałam zmienić otoczenie. Postanowiłam, że nie będę się męczyć i z ludźmi, których nie lubię, będę wyrzucać z mego życia.

No, ale nie. Na dodatek dziś miałam moment olśnienia, że przecież świat jest piękny i że wszystko można naprawić. No to napisałam smsa do W. z prawdą, że przez niego dziś płakałam. No to oddzwonił, a ja z tekstem, że nie jest między nami ok i że trzeba porozmawiać. No to będę sobie miała do cholery rozmowę! Dociera do mnie, że ja w sumie nie wiem czemu go nie lubię, nie wiem skąd ta moja alergia na niego, ale w sumie można z tym żyć. Tylko właśnie nie rozmawiać!
Kurde wywrócę swój świat tą rozmową.
W. jest w pewnym sensie obecnie moim szefem, jest też kretynem, który uważa się za kolegę, ale nie umie nim być - przynajmniej dla mnie.
A może ta rozmowa oczywiści atmosferę? Przyjaciółmi nigdy nie będziemy, ale może moja chęć zrobienia mu krzywdy mi przejdzie.... a jak nie? jejku, ja nie chcę iść za kratki....